Diyarbakır toplantısında da böyle oldu, Kalyon Otel toplantısında da böyle oldu… Daha önce Trabzon’da da aynı şeyle karşılaştık. Bütün toplantıların sonuç bildirgesi: Birlik olalım, haksız rekabeti bitirelim, gider kalemleri belimizi büküyor, akaryakıt ucuzlasın, en azından vergisi düşürülsün. Son yıllarda başka bir sonuç var mı, benim hatırlamadığım?
Eskiden, sektörel gazeteler bu kadar değilken, otobüsçü ağaları işi daha sıkı tutuyorken kapalı kapılar ardında yapılan toplantılardan da sonuçlarından da otobüsçünün haberi olmazdı. Gazetelerin yanında sosyal medya denilen, facebook, twitter gibi paylaşım siteleri var ki, daha toplantıdayken sızıyor kimin ne deyip neyi savunduğu.
Facebook’ta, “işin hak sahibi yoktu orada, körler çaldı sağırlar oynadı. Sonra da bir komisyon kurulmuş…” mesajını okuyunca dayanamadım: “Al takke ver külah… Ahbap çavuş ilişkileriyle, çevir kazı yanmasın şeytanlığıyla bir şeyler kotarıyorlar…
Bekleyip göreceğiz” diye cevap yazdım.
Toplantılar yapılıyor, komisyonlar kuruluyor… Ben bunca yıldır Türkiye’nin neresinde olursa olsun yapılan toplantılara katılmaya çalışırım, tabii çağırılmışsam. Çünkü otobüsçülük benim işim, bu işten ekmek yiyoruz. Sadece kendimizin değil, çalışanlarımızın da geleceğini düşünmek zorundayız. Onun için orada söz düştüğünde, karınca kararınca, görüşlerimi ifade ediyorum. Konuşmaların orada kaldığını, bir arpa boyu bile yol alınmadığını biliyorum.
Nasıl oluyor bilmiyorum, ama hep aynı isimlerden oluşuyor komisyonlar. Yahu, bilmem nesinde boncuk mu var bu arkadaşların da hep onlar seçiliyor? Otobüsçü lehine şey yapmamış, ama yine ona yetki verilmiş. Nasıl oluyor da oluyor, artık orasını Allah bilir.
İstiyorum ki otobüsçülerin sıkıntılarını çözecek bir adım atılsın. İstiyorum ki kararlı isimler seçilsin komisyonlara ve sıkı çalışıp iş çıkarsınlar da hiç değilse sorunlarımız çözüm yoluna girsin.
Yok mu otobüsçülerin kara bahtına güneş doğuracak bir babayiğit!
Hepinize iyi bayramlar! ■