Bir ilk: Bakan doğru söyledi

Bütün dünyayı etkileyen Covid 19 pandemisinin ardından sadece Türkiye’de değil, her ülkede sosyal, siyasal, kültürel ve tabii en çok da ekonomik sorun yaşandı. Tabii ki, bu sorunları sadece pandemiye bağlamak yanlış olur, ama tetikleyicisi, gizlerin ortaya çıkmasına sebep olanı bu küresel salgındı.

Türkiye’de, özellikle “Başkanlık sistemi”yle seçilmiş değil, atanmış Bakanlar iş başına geçti. Bu, liyakati de yok etti. Cumhurbaşkanına yakın olan, onun sözünü dinlemeyi öncelikli olarak benimseyen Bakanlar bazı gerçekleri görseler de değiştirmeye kalkışmadı. Başarılı olamadığını fark edenler istifa edemedi.  Sıkıştıkları yerde “görevden affedildi”. İstifa müessesesinin uygulanamaması çözümsüzlüğün de temelinde yatıyor.

Öyle olunca da; TÜİK örneğini hatırlayın, her ay enflasyon oranlarını açıklıyor, ama kimse (hatta kendileri de) inanmıyor. Ancak ülkenin ekonomik sistemi o inanılmayan oranlar üzerine kuruluyor. Başta Cumhurbaşkanı olmak üzere her yetkili, enflasyonun düştüğünü, birkaç ay içerisinde hayat pahalılığının biteceğini açıklıyor. Yıllardır kelimesi kelimesine aynı söz söyleniyor, belirtilen hedefler tutturulamıyor ama TÜİK’in bilinçli saptırılmış enflasyon oranları üzerinden hesap yapılıyor, hedef belirleniyor.

Bu sorun sadece ekonomide değil, temel insan haklarında da aynı… Beslenme, barınma, sağlık, eğitimde de durum her geçen gün kötüleşiyor. Yol yapılıyor üzerinden kimse geçmiyor, havalimanına uçak inmiyor, buna bağlı olarak da şu kadar yolcu üzerinden yapılan hesaplar asla tutmuyor, neredeyse yüzde yüz oranında sapıyor. Kimse de “ne oluyor” demiyor. O yoldan, öbür köprüden geçmeyen, o havalimanından hizmet almayan o hurda yatırımın parasını ödüyor. Bu hayat pahalılığından bezse de insanlar o bedeli ödemek üzere ek vergilere boyun eğiyor.

Mehmet Şimşek, ülkenin ekonomisinden sorumlu olarak dayanamayıp enflasyonun düşmesinin mal ve hizmetlerin ucuzlaması anlamına gelmediğini söyleyiverdi en sonunda. O bile dayanamadı. Tarlada domatesi üç kuruşa satamayan üretici, markette 20-30 liraya satıldığını görünce haklı olarak isyan ediyor, ama Sayın Bakan’ın söylediğine göre hiçbir şey ucuzlamayacak.

Karayoluyla yolcu taşımacılığı sektörü sadece tatile gidip gelenlerin değil, ülke ekonomisinin de hareketliliğini sağlıyor. Ancak hayat pahalılığı (buna barınma, ev kirası, yurt ücreti gibi zorunlu giderleri de eklemek gerek) bu hareketliliği engelliyor. Yani, otobüsçü de tıpkı üretici gibi emeğinin karşılığını alamıyor. Hizmet sektörünün diğer alanlarında da benzer durum söz konusu, yani iş yapılamıyor ve iflaslar yaşanıyor.

Neyse, uzatmanın anlamı yok. Sayın Bakan, bunca yıl sonra (gözümün ışıltısına bak, altı ay uyu, değişimi gör diyenleri de hatırlıyoruz) ilk kez gerçeklere değindi. Bunu herkes her alanda her zaman dile getiriyor, ama kimsenin elinde o olanak, o yetki olmadığı için bir çözüm bulamıyor. Şimdi ondan beklenen ne olacağını açıkça söylemesidir. İşte ancak o zaman o koltuğun hakkını vermiş olur. ■