Otobüsçünün beklentisi…

Sayın Cumhurbaşkanı, servisçi esnafına tahditli plaka talebine cevap olarak “olmaz böyle şey” dedi, haksızlığı vurguladı. 

Bana kalırsa her iki tarafın da kendince doğruları var. Her iki tarafın da kestirip atmak yerine biraz esnek davranıp geri adım atması gerekir. Orta nokta her zaman bulunur. 

Bizim buralarda çok söylenen bir mesel var. Tam sırası, anlatayım. Paşanın oğlu, bir kıza aşık olmuş. Paşa baba, olmaz demiş, “Sana padişah kızı yakışır, sen okumuş yazmış birisin, Avrupa görmüş biriyle evlendirelim seni.“ Oğlan yataklara düşmüş, sevdasından ölecekmiş neredeyse. Karısı Paşayı ikna etmiş, dünürler gönderilmiş, bir sürü armağanla, biraz da başka bir çözüm bulamamanın hüznüyle ezik istemişler kızı. Babası kızın, olmaz demiş: “Bizim size verilecek kızımız yok!” Çocuk iyiden iyiye hastalanmış, ne yapsalar fayda etmiyor. Mahalleden, biraz da kabadayı bilinen biri üzülmüş çocuğun durumuna, dünürlüğe talip olmuş. Anan yahşi, baban yahşi… gitmiş köye. Bir nara patlatmış, “kızınızı almaya geldim paşanın oğluna” demiş, çekmiş bıçağını da, tehdit etmiş evde bulunanları. Kızı hemen vermişler. Düğün dernek… sonrasında iki dünür, iki baba, konuşurlarken Paşa sormuş, “Biz kızı dünürler ve armağanlarla istedik, ama vermediniz, sonra ne oldu da yelkenleri suya indirdiniz?” Kızın babası, “Bizim anladığımız dilde istemediler ki” diye cevaplamış.

Şimdi, kıssadan hisse… Neyi nasıl ve hangi yöntemle isteyeceğinizi bilmelisiniz. Hakkınızı kaybetmemek için çok düşünüp az isteyeceksiniz, sırayla isteyeceksiniz. 

Bunu otobüsçülere uyarlarsak, aynı sonuçla karşılaşıyoruz. Bakın kamyoncular her türlü imtiyazı elde ediyor. Neden? Çünkü neyi nasıl isteyeceklerini biliyorlar. Ya otobüsçüler? Otobüsçüler de, yıllardır aynı şeyi söyleyip duruyor. Beyaz eşyada, elektronik ürünlerde KDV indirildi, ÖTV sıfırlandı, ama seyahatte aynen duruyor. Buna ek olarak akaryakıt sorunu var ki, evlere şenlik! Özel yata ve uçağa bile indirimli akaryakıt verilirken Türkiye’yi taşıyan, toplu taşımacılıkla hem çevreyi hem ekonomiyi koruyan otobüslere verilmiyor. 

Servisçiler seçim öncesi söz almışlardı, nasıl olsa söz aldık diye yattılar, üzerine düşmediler, sahiplenmediler, sonrası durum bu. Şimdi dizlerini dövseler de nafile. Demek ki neymiş, ne zaman ve nasıl isteyeceğini bilecekmişsin. ■