Yüksek Hızlı Demiryollarında Küresel Rekabet-3

Yüksek hızlı demiryolları, Britanya’da biraz karmaşık bir tarihe sahiptir. Britanya Demiryollarının APT Projesi kapsamında, pahalı yeni altyapılara gerek duyulmaksızın hızı maksimize etme tasarımı yenilikçiydi fakat 1981-82-84 yıllarında meydana gelen kazalar Britanya’yı bu konuda vazgeçirme noktasına getirdi.  Bunun sonucunda, ikinci sınıf teknolojinin en üst düzeyindeki bir konvansiyonel tasarım devreye girdi. Yüksek hızlı demiryolları (YHD), Great Western Main Line (Büyük Batı Ana Hattı) üzerinde (Ekim 1976) ve East Cost Main Line (Doğu Kıyı Ana Hattı)’da (1978’den itibaren) 200 km/saat’lik hızla işletilmeye başlamıştır. 20 yılı aşkın süredir de Britanya Demiryolu Yolculuk işletiminin ana gövdesini meydana getirmektedir.  Çevre Ulaştırma ve Bölge Bakanlığı’nın (DETR) 2000 yılında oluşturmuş olduğu ‘Ulaştırma 2010 (10 yıllık) Planı’nda yeni yüksek hızlı demiryolu inşasına dair herhangi bir gönderme yer almazken, mevcut projeler üzerinde zaman kazancı iyileştirmeleri ve özellikle CTRL (Kanal Tüneli Demiryolu Ağı)’nin tamamlanması ile özellikle Batı Kıyı Ana Hattı (WCML) başta olmak üzere mevcut hatların modernizasyonu konularına atıflar yer almıştır. Doğrusu birçok zaman Britanya Demiryolu Politikası, ana güzergâh üzerindeki mevcut hat altyapılarının iyileştirilmesini empoze etmektedir. 2006’da Eddington Transport Study (Eddington Ulaştırma Çalışmaları) Britanya kent merkezlerinin İspanya ve Fransa’ya kıyasla birbiriyle daha yakın olduğunu ve bu nedenle mevcut demiryolu hizmetlerinin yeterli olacağı görüşünü savunmuştur. Eddington, devasa projelerin belirsiz geri dönüşlerinin olabileceğini bu nedenle yüksek hızlı demiryolları (YHD) seçeneğinin ‘yoğun koridorların rahatlatılmasında en değerli parasal seçenek’ olduğunu öngörmüştür. Bu sav, Britanya Hükümeti’nin Beyaz Kitap’ınca desteklenmiştir.

Almanya’da, Britanya’da olduğu gibi tren hızları altyapı ve demiryolu trafik karakteristiklerince sınırlandırılmıştır ve Ana Hat üzerinde yolcu ve yükün birlikte uygulandığı bir işletim sistemi vardır. Almanya Yüksek hızlı demiryolu Hizmetleri, hemen Fransa’yı takiben 1980’lerde işletime girdi. InterCity Express (Şehirlerarası Ekspres-ICE) bütün Alman topraklarında düzenli bir şekilde yayılı olup yüksek hızlara ulaşmaktadır. Almanya Avrupa’nın en büyük ekonomisi olmasına karşı; 290 km/saat ve üstü hızlara çıkabilen sadece iki hatta sahiptir.  Bunlar, Frankfurt-Köln ve Münih-Nuremburg’dur. Ülkenin geri kalan birçok YHD hattı 194 km/saat dolaylarında hız yapmaktadır. Bu sonuçlar Fransız TGV’ye kıyasla düşük hızları ifade etmektedir.  Münih-Berlin arası 6 saat alırken, hemen hemen aynı mesafedeki Paris-Marsilya TGV hattı 3 saat almaktadır.  Almanya’nın yüksek hızlı demiryolları tecrübesi köklü olup, bu konuda uzun süre Avrupa ve dünya lideri konumda olmuştur. Fakat bununla birlikte son yıllarda bu ivmelenmesini İspanya’ya kaptırdığını görüyoruz. Bunun sebepleri, aynı konfor parametrelerini ve hız değerlerindeki gelişmeleri sürdürmeyi başaramamış olması ve önemli bazı facia niteliğinde YHD Kazalarına ev sahipliği yapmış olmasıdır. Almanya’da ICE (InterCity Express) yüksek hızlı tren hizmetini sunmakta olup, şehirlerarası yüksek hız olarak tercüme edilebilir. Ülke içinde hatlar daha ziyade Kuzey-Güney eksenli olup yer yer Doğu-Batı eksenli hatlarda mevcuttur.  Ülke içinde ise ana servis güzergâhları Berlin-Münih-Hamburg-Köln ve Frankfurt merkezlidir.

Yüksek hızlı demiryolları, Britanya’da biraz karmaşık bir tarihe sahiptir. Britanya Demiryollarının APT Projesi kapsamında, pahalı yeni altyapılara gerek duyulmaksızın hızı maksimize etme tasarımı yenilikçiydi fakat 1981-82-84 yıllarında meydana gelen kazalar Britanya’yı bu konuda vazgeçirme noktasına getirdi. Bunun sonucunda, ikinci sınıf teknolojinin en üst düzeyindeki bir konvansiyonel tasarım devreye girdi.  Yüksek hızlı demiryolları (YHD), Great Western Main Line (Büyük Batı Ana Hattı) üzerinde (Ekim 1976) ve East Cost Main Line (Doğu Kıyı Ana Hattı)’da (1978’den itibaren) 200 km/saat’lik hızla işletilmeye başlamıştır.  20 yılı aşkın süredir de Britanya Demiryolu Yolculuk işletiminin ana gövdesini meydana getirmektedir.  Çevre Ulaştırma ve Bölge Bakanlığı’nın (DETR) 2000 yılında oluşturmuş olduğu ‘Ulaştırma 2010 (10 yıllık) Planı’nda yeni yüksek hızlı demiryolu inşasına dair herhangi bir gönderme yer almazken, mevcut projeler üzerinde zaman kazancı iyileştirmeleri ve özellikle CTRL (Kanal Tüneli Demiryolu Ağı)’nin tamamlanması ile özellikle Batı Kıyı Ana Hattı (WCML) başta olmak üzere mevcut hatların modernizasyonu konularına atıflar yer almıştır. Doğrusu birçok zaman Britanya Demiryolu Politikası, ana güzergâh üzerindeki mevcut hat altyapılarının iyileştirilmesini empoze etmektedir.  2006’da Eddington Transport Study (Eddington Ulaştırma Çalışmaları) Britanya kent merkezlerinin İspanya ve Fransa’ya kıyasla birbiriyle daha yakın olduğunu ve bu nedenle mevcut demiryolu hizmetlerinin yeterli olacağı görüşünü savunmuştur.  Eddington, devasa projelerin belirsiz geri dönüşlerinin olabileceğini bu nedenle yüksek hızlı demiryolları (YHD) seçeneğinin ‘yoğun koridorların rahatlatılmasında en değerli parasal seçenek’ olduğunu öngörmüştür.  Bu sav, Britanya Hükümeti’nin Beyaz Kitap’ınca desteklenmiştir.

Almanya’da, Britanya’da olduğu gibi tren hızları altyapı ve demiryolu trafik karakteristiklerince sınırlandırılmıştır ve Ana Hat üzerinde yolcu ve yükün birlikte uygulandığı bir işletim sistemi vardır. Almanya Yüksek hızlı demiryolu Hizmetleri, hemen Fransa’yı takiben 1980’lerde işletime girdi.  InterCity Express (Şehirlerarası Ekspres-ICE) bütün Alman topraklarında düzenli bir şekilde yayılı olup yüksek hızlara ulaşmaktadır. Almanya Avrupa’nın en büyük ekonomisi olmasına karşı; 290 km/saat ve üstü hızlara çıkabilen sadece iki hatta sahiptir. Bunlar, Frankfurt-Köln ve Münih-Nuremburg’dur. Ülkenin geri kalan birçok YHD hattı 194 km/saat dolaylarında hız yapmaktadır. Bu sonuçlar Fransız TGV’ye kıyasla düşük hızları ifade etmektedir. Münih-Berlin arası 6 saat alırken, hemen hemen aynı mesafedeki Paris-Marsilya TGV hattı 3 saat almaktadır. Almanya’nın yüksek hızlı demiryolları tecrübesi köklü olup, bu konuda uzun süre Avrupa ve dünya lideri konumda olmuştur. Fakat bununla birlikte son yıllarda bu ivmelenmesini İspanya’ya kaptırdığını görüyoruz. Bunun sebepleri, aynı konfor parametrelerini ve hız değerlerindeki gelişmeleri sürdürmeyi başaramamış olması ve önemli bazı facia niteliğinde YHD Kazalarına ev sahipliği yapmış olmasıdır. Almanya’da ICE (InterCity Express) yüksek hızlı tren hizmetini sunmakta olup, şehirlerarası yüksek hız olarak tercüme edilebilir.  Ülke içinde hatlar daha ziyade Kuzey-Güney eksenli olup yer yer Doğu-Batı eksenli hatlarda mevcuttur.  Ülke içinde ise ana servis güzergâhları Berlin-Münih-Hamburg-Köln ve Frankfurt merkezlidir.