Otobüsçünün zor süreci

TOFED, kurulduğundan beri hep bölge toplantıları yapar. İyi bir şeydir aslında bu tür toplantılar. Otobüsçünün ne durumda olduğu, ne istediği, neyi beklediği belirlenir, ona göre tedbir almak da mümkündür, rota çizmek de… Tabii, hedef varsa.

Bölge otobüsçülerinin hedefi var. Ben de bir bölge otobüsçüsüyüm, yerel yönetimlerle yaşadığımız sorunların hiçbiri büyük şehirlerde yaşanmıyor. Çünkü büyük şehirlerde her şey gözler önünde olduğu için kanun ve kurallara uyuluyor.

Ancak küçük yerlerde, eski babadan kalma usullerle devam ettirildiği için her şey arapsaçı. Bu, otobüsçü için de öyle, bakkal için de, hatta memur için de…

TOFED, Doğu ve Güneydoğu Bölge Toplantıları ile bölge toplantılarına başladı. Umarım, diğer bölgelerde de toplantılar devam eder. 

2017 yılı, toplumsal olduğu gibi ekonomik olarak da zorlu bir yıl oldu. Kime sorarsanız sorun, herkes aynı tedirginlikte, aynı sıkıntıda. Her şey ateş pahası, ama ürün yok ortada. Bizim gibi hizmet sektöründe çalışanlar için ürün dediğiniz şey, seferlerdir, yolculuk edenlerdir. Bunların karşılığında da alınan bilet parasıdır. Akaryakıttan yol ve köprü geçiş ücretlerine kadar her şeye zam geldi, biletler ben diyeyim üç yıl, siz deyin beş yıldır yerinde sayıyor. Yani otobüsçülük gücünü ve etkisini yitiriyor.

Bir şey yapmak gerekiyor. Ama tek başınıza yapamazsınız… Tıpkı domates satan pazarcı gibi… Dikkat ederseniz, bütün domateslerin fiyatı aynıdır pazarda. Bizde de bilet fiyatları aynı, tabii ki farklı olan var, ama aradaki fark çok yüksek
değil asla. O zaman birlikte yapmalıyız ne yapacaksak. 

Dernekler ve federasyonlar bu gibi durumlar için var. TOFED, bölge toplantılarını böylesi durumlar için yapıyor. Benim aklıma takılan şu: bir çok kez bir araya gelinmesine rağmen etkili sonuçlar alınamıyor. Bu yüzden de şehirlerarası yolcu taşımacılığı yapan firmalar sorunlarla yüz yüze kalıyor. Oysa eskiden, en zorlu dönemlerde bile bu kadar güç duruma düşmemişti bu sektör. ■