Şehiriçi Ulaşımda Yenilikçi Uygulamalar, AUS ve Parklanma Uygulamaları - 2

Verimli, işlevsel, dengeli büyüyen ve sorunlarını asgariye indirmiş olan bir ulaştırma sisteminin baş şartlarından birisi dengeli türel dağılım ve türlerarası entegrasyondur. Ülkemizde; Osmanlı döneminde inşa edilen 13 bin km dolaylarındaki demiryolu hattının, 4.300 km.lik Anadolu topraklarındaki bölümü devralınmış, Cumhuriyet’in ilk yıllarında gerçekleştirilmiş olan yatırımlarla bunun üzerine 3.100 km.lik yeni demiryolu ağı ilave edilmiş, takibinde ise çeşitli uluslararası angajmanlar ve politik kararlar doğrultusunda karayolu yatırımları hızla gelişerek, demiryolu ve diğer ulaştırma türlerini adeta tedavülden kaldırmıştır. Bu nedenle;  Cumhuriyet’in ilk periyodu sonrasından 2000 yılına kadar geçen süreçte yapılmış olan demiryolu hat kilometresi 400’ler mertebesinde kalmış 2000 yılına gelindiğinde karayolu ulaşımı neredeyse mevcut tek ulaştırma türüne dönüşmüştür. 2000’li yıllarla birlikte başlayan yatırımlarla, demiryollarındaki inşa hızı Osmanlı’nın son dönemleri ve Cumhuriyet’in ilk yıllarındaki ivmesini kazanmıştır. Son yıllarda benzer şekilde, havayolu sektöründe yaşanan gelişmeler ve denizyollarında planlanan iyileştirmelerle, karayolu ulaştırma türünün çok yakın gelecekte türlerarası dağılımdaki ağırlığının nispeten kırılmış olması beklenmektedir.