Tuz biber, hızlı gider

Otobüsçülük, bizim ülkemizde en eski mesleklerden biridir. Kağnıyla başlayan geleceğe yönelik yolculuğu, demiryollarının belli güzergahlardan öteye gidememesi dolayısıyla hızla gelişmiş ve güçlenmiş. Tabii, yollar da birlikte. Yollar genişleyip güzelleşince, teknolojinin de yardımıyla yolculuklar serileşmiş, süreleri kısalmış, bağlı olarak daha çok insan seyahat eder olmuş.

Otobüsçüler de güçlerini buluşturarak gelişmelerin içerisinde yer almayı, şartlara karşı durmayı ve kendi aralarındaki rekabetin seviyesini belirlemeyi tercih etmiş ve örgütlenmişler.

Burada örgütlenmeyi değil ama bir araya gelmeyi öne çıkartmak istiyorum. Biz otobüsçüler bir araya gelmeyi, geçmişi dile getirerek geleceğe bakmayı, yaşananlardan ders çıkarmayı severiz. Çünkü sohbet bile olsa, muhakkak bizi etkileyen, bir adım öne çıkaracak bir şeyler olur anlatılanların arasında. 

İşte bu buluşmaların bir faydası da alınacak otobüslere oluyor. Bir arkadaşımızın aldığı şu model veya bu marka araç, iyiden iyiye irdeleniyor ve kullananların düşünceleri paylaşılıyor. Ardından gelsin siparişler!

İlişkiler arttıkça, üzerine sohbetler koyulaştıkça filonun genişlemesi, yeni güzergahlara yeni otobüslerle sefer açılması gündeme gelir; bu da otobüs satışını arttırırdı. 

Nerede olurdu bu? Genellikle İzmir Fuarı’nda… hatta öyle ki fuardan araba almış diye hava atan otobüsçülere gıpta ile bakılır, iç çekilirdi. Fuardan otobüs alanlar da ön cama “Fuardan alınmıştır” diye yazar, yolcu çekmeye çalışırdı.

Peki, ne oldu da fuarın etkinliği bitti? Özel televizyonlar çıkınca gazinolar devri kapandı, şarkıcılar fuarı unuttu. Ama otobüsçülük hala dimdik ayakta. Vatandaşın seyahat etme ihtiyacı da artıyor, daha farklı yerlere gitme isteği de. O zaman, otobüsçünün yine bir araya geleceği, birbirine otobüs tavsiye edeceği, sefer açılacak şu hat veya bu güzergahın neleri getirip neleri götüreceğini konuşacağı buluşma imkanını yaratmak gerekir.

İzmir Fuarı bunu sağlıyordu, son yıllara kadar. Ama artık orası da bitiyor… Ben bile bu kadar savunmama rağmen gitmedim, gidemedim, çünkü hemen hiçbir otomotiv firması, otobüs üretici katılmamıştı. 

Bir diğer açıdan baktığımızda; fuar İzmir’in ekonomik ve sosyal hareketliliğini sağladığına göre İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı bu imkanı ne diye değerlendirmez? Büyükşehir Belediyesinin hem üreticileri hem de otobüsçüleri yeniden kendine çekmesi yeniden bir araya gelmemizin ilk adımı olacaktır. Dahası, bizim en çok ihtiyacını duyduğumuz konuşarak, tartışarak karar verme imkanıdır ki, bu çok önemli. ■