Uygulamada, yani yaparken hep plana kıyasla yürüyeceğiz. İşleri zaten planlamanın zaman çizgisine dizmiş durumdayız. Yakından izliyoruz; neyi?
Gerçekleşeni.
Gerçekleşenler plana uygun mu gerçekleşiyor, sapma var mı, lehte mi, aleyhte mi, sapmanın nedeni nedir?
Uygulama canlı hayat tabii, her şey değişken, hep düzeltme gerekiyor.
Bu değişmeleri kim görecek, düzeltmeyi kim yapacak?
Elbette işin sahibi yapacak bu ağır işleri.
Kendisine verilen raporlar ile yapacak. İşin sahibi ne raporu isteyecek, ne sıklıkta isteyecek, kimden isteyecek, nereden alacak bu raporları?
Bunun adı da “organizasyon”.
Organize isek, yani kurum isek, değişkenleri izler, düzeltmeleri yapar, iyi sonuçlar alabiliriz.
Organizasyonda bugünlerde çok farklı örnekler de var: Simit dağıtım aracının sıcaklığını başka bir hizmet firması takip ediyor, raporluyor ve ayarlatıyor.
Başka bir örnek de, bir banka bir firmanın işini analiz ediyor, uzun dönemli planı kuruyor, finansman ihtiyacını ve türünü belirliyor ve o finansmanı veriyor ve firmanın yönetim kalitesine destek verip, firmayı kuvvetlendiriyor.
Daha kaliteli bir müşteri haline getiriyor.
Şanlı Urfa'da belediye otobüs bileti telefondan alınıyor.
Bunlar hep organizasyon. Planlama var, uygulama var, raporlama var, sapmaların analizi var, düzeltme var.
Bunların hepsi disiplin gerektirir.
Disiplin deyince de Alman disiplini denir ya, öylesi katı, kararlı, tavizsiz, net.
"Abicim" yok,
"Pardon" yok,
"Sonra " yok,
"İdare et" yok.
Peki, İngiliz gibi bitirmek ne demek?
İngiliz'in;
güneşi yok, ama çayı var…
pamuğu yok, ama kumaşı var…
keteni keneviri yok, ama ipi var.
Dünyada dört tane futbol federasyonunun dördü de İngiltere'de imiş: İskoçya, Britanya, Galler, İrlanda.
Nasıl?
Muhatabını, müşterisini çok iyi tanıyan, kusursuz saygı gösterebilen, saygı uyandırabilen, malını ve hizmetini etkili sunan, amacına sakin sakin ulaşan bir adap, bir ekol, bir millet.
Öğrenmenin sonu mu var?
Bilenle bilmeyen bir olur mu?
İlim kendini bilmektir…
Disiplinli haftalar dilerim. ■